برای اینکه تفاوت حسابداری و حسابرسی را توضیح دهیم باید بگوییم وقتی فرآیند حسابداری به پایان می‌رسد، حسابرسی به قصد تعیین صحت و منصفانه بودن تصویر ارائه شده از حساب‌ها، آغاز می‌شود. حسابداری یعنی عمل ثبت و حفظ اسناد و مدارک، و تهیه و ارائه‌ی صورت‌های مالی. حسابداری برای پیگیری تراکنش‌های مالی شرکت ها توسط خودشان انجام می‌شود. حسابداری، زبان کسب و کار است، چرا که ابزاری است برای گزارشگری مالی شخصیت‌های انتفاعی و غیرکسب و کاری.
از سوی دیگر، حسابرسی عبارت است از فعالیت تاییدکنندگی و ارزشیابی صورت‌های مالی. حسابرسی با هدف بررسی و تایید اعتبار اسناد و مدارک مالی آماده شده توسط کارمندان بخش حسابداری مؤسسه صورت می‌گیرد. بنابراین، تعیین کننده‌ی اعتبار و پایایی اطلاعات حسابداری است.
در ادامه بیشتر با تفاوت حسابداری و حسابرسی آشنا می شوید
تعریف حسابداری
حسابداری یک زبان تخصصی کسب و کار است، که به درک فعالیت‌های اقتصادی شخصیت حسابداری کمک می‌کند. حسابداری، گردآوری منظم روز به روز تراکنش‌های مالی یک کسب و کار و دسته‌بندی آن‌ها به گروه‌های مختلف است. در این میان تراکنش‌ها به شیوه‌ای خلاصه می‌شوند که می‌توان در مواقع اضطرار به راحتی به آن‌ها ارجاع داد، سپس، تجزیه و تحلیل و درک نتایج مالی و در نهایت انتقال نتایج به طرف‌های علاقمند.
وظیفه ی اصلی حسابداری عبارت است از فراهم آوردن اطلاعات مهم، به‌ویژه اطلاعات مالی که برای تصمیم‌گیری مهم هستند. حسابداری بها، حسابداری مدیریت، حسابداری مالیاتی، حسابداری مالی، حسابداری منابع انسانی، حسابداری مسئولیت اجتماعی، عرصه ها یا حوزه های حسابداری هستند. اهداف اولیه حسابداری به این شرح هستند:
– ثبت و ضبط مناسب از طریق دفاتر روزنامه، دفاتر کل و معین، تراز آزمایشی
– تعیین نتایج عملیات (وضعیت سودآوری) از رویدفاتر حفظ شده از طریق داد و ستد و حساب سود و زیان
– نشان دادن وضعیت مالی شخصیت‌های حسابداری از طریق ترازنامه
– فراهم‌سازی اطلاعات ضروری درباره‌ی توان بدهی پردازی و وضعیت نقدشوندگی برای طرف‌های ذینفع
تعریف حسابرسی
حسابرسی عبارت است از فرآیند روشمند بررسی مستقل اطلاعات مالی یک شخصیت حسابداری با هدف ارائه‌ی اظهارنظر از صحیح و منصفانه بودن آن ها. در این‌جا منظور از سازمان‌ها، تمام شخصیت‌های حسابداری است، فارغ از اندازه، ساختار، ماهیت و شکل آن‌ها.
حسابرسی عبارت است از بررسی انتقادی و بدور از سوگیری تمام مستندات تراکنش ها، شامل مدارک، دریافت‌ها، دفاتر حساب و اسناد مرتبط، به منظور تایید آن ها ، تا میزان پایایی و اتکاپذیری صورت‌های مالی مشخص شود. به‌علاوه، اشتباهات و تقلب‌ها یا دستکاری عامدانه در حساب‌ها یا اختلاس و غیره را نیز می‌توان از طریق مداقه‌ی جزئیات شناسایی کرد.
حسابرس به دنبال دقت و شفافیت اطلاعات مالی، تطابق با استانداردهای حسابداری و پرداخت شدن یا نشدن مالیات است. حسابرس پس از بررسی کامل دفاتر حسابداری و اسناد مالی، نظرش را به‌صورت یک گزارش ارائه می‌کند. گزارش منصفانه و صحیح ارائه شده می‌بایست به فردی که حسابرس را به این کار گماشته است تحویل شود. دو نوع گزارش حسابرسی وجود دارد:
۱. تعدیل نشده
۲. تعدیل شده
– مشروط
– مردود
– عدم اظهار نظر
حسابرسی را می‌توان به‌صورت داخلی و مستقل انجام داد. وظیفه حسابرسی داخلی توسط حسابرس داخلی انجام می‌شود که توسط مدیریت سازمان برای بهبود سامانه‌ی کنترل داخلی و سامانه‌ی حسابداری گماشته شده است. حسابرس مستقل توسط سهامداران شرکت تعیین می‌شود.
نتیجه‌گیری در مورد تفاوت حسابداری و حسابرسی
حسابداری و حسابرسی، دو زمینه‌ی تخصصی هستند، ولی دامنه‌ی حسابرسی گسترده‌تر از حسابداری است، زیرا به درک دقیقی از اقدامات مختلف، قوانین مالیاتی، دانش استانداردهای حسابداری و استانداردهای حسابرسی و همچنین مهارت‌های ارتباطی نیز نیاز دارد.
جدای از این‌ها، محرمانگی، درستکاری، صداقت و استقلال، الزامات اصلی هستند که باید در زمان انجام فرآیند حسابرسی رعایت شوند. گزارش‌های ارائه شده توسط حسابرس برای تصمیم‌گیری منطقی کاربران صورت‌های مالی، مانند، بستانکاران، سهامداران، سرمایه‌گذاران، تأمین‌کنندگان، بدهکاران، مشتریان، دولت و غیره، مفید است.
bazdeh.org
